Мақатаев М.: Жыр кітабы

Қазақ поэзиясының Хантәңірісі Мұқағали сегізінші ондыққа бет алып, ұлт ақыны атанып, ұрпағына өлеңін қалдырып отыр. Ақын елуге жетпеген ғұмырында қара өлеңнің көсегесін көгертіп, түу алыстан түңілігін желпілдтіп, ақ отауын тікті. «Қалқам, мен Лермонтов та, Пушкин де емен» деп қазақи кішілікке слынса да әдебиет деген әлемде қара өлеңмен тағдырды ерекше сипатпен табыстыра жырлап, қоғамның бетіне үңілген ақын төртінші ондықта өмірден озса, жыр-ғұмырға тағы төрт ондық қосылды. Ел өсті, әдебиет тізгінін босатты, қоғам шынжырын сындырды. Қай дәуірде өмір сүрсе де тыныштықты ұйқыдағы сәбидің келбетіне ұқсатқан ақынның ғаламға тыныштық пен сұлулық тілеген жыр сөзі, міне, сіздердің қолдарыңызда! «35 күз, 35 қыс, 35 жас. Осал өмір емес-ау отыз бес жас» деп кеткен Мұқағалидың ғұмырлық жырларымен беттесіп отырсыз, қадірлі оқырман!